Druid Adı Oluşturucu

Bugün dünya çapında birkaç milyon insanı sayan Druidlerin takipçisi toplulukları var. Ancak paradoks, bu gizemli kültürün orijinal temsilcilerinin yüzyıllar önce yeryüzünden iz bırakmadan ortadan kaybolması ve torunlarına büyülü bilgilerinin yazılı bir kaynağını bırakmamasıdır. Günümüzde kendilerini druid olarak adlandıran insanlar, eski bir kültü yeniden inşa etmeye, ağaçları ve taşları dinlemeye, en ünlüsü Stonehenge olan kutsal yerleri ve yapıları keşfetmeye çalışıyorlar. Ancak çoğu zaman idollerinin gerçekte kim olduğunu anlamazlar. Dengeyi korumak ve yaşamı korumak isteyen doğa koruyucuları olarak, druidler savaş alanında rakipsiz çok yönlülüğe sahiptir. Bunun nedeni kısmen druidizmin bir savaş disiplininden daha fazlası olmasıdır. Bu, o kadar eski geleneklerle doymuş bir yaşam biçimidir ki, türlerinin kökeni bile esas olarak mitolojide korunur, bin yıl boyunca aktarılır.

Druidler, yaralananları iyileştirmenin yanı sıra inanılmaz bir saldırı ve savunma yetenekleri genişliği için doğanın saf enerjisini kullanır. Doğayla ve ormanın efendisi olan yarı tanrı Cenarius ile iletişim yoluyla, druidlere reenkarnasyon armağanı verilir, bu da onların her türlü doğal yaratık şeklini almalarına ve çeşitli güç ve yeteneklere erişmelerine izin verir. Yani bir druid bir Kelt ritüel uzmanıdır. Keltler, modern Britanya topraklarında, Fransa'da (daha sonra Galya olarak adlandırıldı) ve Demir Çağı boyunca ve muhtemelen Tunç Çağı'nın başında Avrupa'nın diğer bazı bölgelerinde yaşadılar. Büyücüler, ormanı, doğaüstü yaratıklarla iletişim için koşullu bir portalın açıldığı kutsal bir yer olarak görüyorlardı. Rahipler ağaçlara canlı varlıklar gibi davrandılar, onlara ruh ve hatta karakter kazandırdılar. Her ağacın bir insan gibi kendine özgü özellikleri, avantajları ve dezavantajları olduğunu savundular. Her biri belirli yaşam koşulları gerektirir. Druidlerin en sevdikleri bitki olan ökseotu da vardı. İyileştirmede, tahminlerde, idari işlerde ve kurban törenlerinde kullanıldı, bu nedenle ökse otunun toplanması için önceden hazırlandılar. Rahipler, ökseotu iksirlerinin bilinen herhangi bir zehri etkisiz hale getireceğine inanıyorlardı. Bu arada, bu büyülü bitkiye olan aşk bugüne kadar hayatta kaldı; Avrupalılar Noel için evlerini ökse otu yapraklarından çelenklerle süslüyor.