Γαλλική Γεννήτρια ονόματος

Η ιστορία της προέλευσης των γαλλικών ονομάτων, καθώς και σε πολλές άλλες καθολικές χώρες, συνδέεται με τα ονόματα των καθολικών αγίων. Μεταφρασμένα λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της γλώσσας τους, τα γαλλικά ονόματα όχι μόνο ακούγονται με κάποια γοητεία στις πολλές παραλλαγές τους, αλλά είναι επίσης ένα είδος κηδεμόνων για τους ομιλητές τους, δεδομένου ότι ανήκουν στους προστάτες αγίους. Η σημασία των γαλλικών ονομάτων είναι ότι είναι πολύ ελκυστικά, μελωδικά στον ήχο και όμορφα. Τα γαλλικά είναι επίσης η γλώσσα των ρομαντικών σχέσεων, προέρχονται από τα λατινικά και τη γλώσσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η γλώσσα της αγάπης ξεκίνησε το ταξίδι της από τη Γαλλία και ριζώθηκε στην Ελβετία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο. Σήμερα, ομιλείται σε σαράντα μία χώρες. Εκεί θεωρείται μητρική ή εναλλακτική γλώσσα. Αυτό καθιστά τη γαλλική μία από τις πιο διαδεδομένες γλώσσες στον κόσμο.

Οι Γάλλοι είναι βαθιά θρησκευτικοί Καθολικοί, τους αρέσει να καλούν τα παιδιά τους περισσότερα από ένα όνομα ταυτόχρονα, το οποίο εξασφαλίζει την προστασία του μωρού καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του από πολλούς αγίους ταυτόχρονα. Αυτός που ονόμασε το παιδί με διπλό και τριπλό όνομα, που γράφεται με παύλα, θεωρείται επίσημα ότι ονόμασαν το παιδί με ένα όνομα. Για παράδειγμα, η Marie-Antoinette, ο Jean-Claude και άλλοι. Το σύστημα ονομάτων που υιοθετήθηκε στη Γαλλία είναι από πολλές απόψεις παρόμοιο με το ευρωπαϊκό. Συνήθως ένας Γάλλος έχει ένα ή περισσότερα προσωπικά ονόματα και επώνυμα. Παραδοσιακά, οι περισσότεροι άνθρωποι παίρνουν τα ονόματά τους από το Ρωμαιοκαθολικό ημερολόγιο των αγίων. Η γαλλική νομοθεσία επιτρέπει σε ένα άτομο να έχει πολλά προσωπικά ονόματα. Μόνο ένα από αυτά (συνήθως το πρώτο) χρησιμοποιείται στην καθημερινή πρακτική, το υπόλοιπο - μόνο σε επίσημα έγγραφα, όπως πιστοποιητικά γέννησης, θανάτου και γάμου. Η απλή ονομασία θεωρείται ανέντιμη. Ισχύει μόνο για μέλη της οικογένειας ή στενούς φίλους.