Γεννήτρια ονόματος όπλου

Η παράδοση του ονόματος σε ένα όπλο προέρχεται από την αρχαιότητα: η προσωποποίηση των θανατηφόρων όπλων αποτελεί αφιέρωμα στον σεβασμό και μια συγκεκριμένη συνωμοσία, καθιστώντας το πιο κοντά σε έναν στρατιώτη. Στην ευρωπαϊκή και αγγλική μυθολογία, πιστεύεται ότι μια οντότητα της οποίας το πραγματικό όνομα γνωρίζει ένα άτομο δεν μπορεί να τον βλάψει. Πρόκειται για μια εκτενή λίστα ονομάτων για μικρά όπλα, όπως πιστόλια, περίστροφα, υποβρύχια όπλα, κυνηγετικά όπλα, τουφέκια μάχης, όπλα επίθεσης, τουφέκια ελεύθερου σκοπευτή, πολυβόλα, ατομικός προστατευτικός εξοπλισμός, καραμπίνες, τουφέκια, πυροβόλα όπλα, πολυβόλα πυροβόλα όπλα, εκτοξευτές χειροβομβίδων , αντιαρματικά όπλα και άλλες επιλογές.

Το όπλο είναι ένα γενικό όνομα για συσκευές, αντικείμενα και μέσα, κατασκευαστικά σχεδιασμένα για να σκοτώνουν ή να καθιστούν ακίνδυνα άτομα και ζώα ή / και να απενεργοποιούν τον εξοπλισμό και τις δομές των μερών, που συμμετέχουν εθελοντικά ή ακούσια σε οποιαδήποτε σύγκρουση. Σε γενικές γραμμές, η στρατιωτική ονομασία είναι ένα ιδιαίτερο, ειδικό και - πολύ ενδιαφέρον - συστατικό όχι μόνο της επωνυμίας, αλλά και των διεθνών δημοσίων σχέσεων και της θέσης της χώρας στην παγκόσμια σκηνή. Όμως, με όλα αυτά, η στρατιωτική επωνυμία δεν είναι κατανοητή. Η παράδοση της ονομασίας όπλων με βάση την εξωτερική τους ομοιότητα με οποιοδήποτε αντικείμενο χρονολογείται από τον 16ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, οι χειροβομβίδες υιοθετήθηκαν από τον γαλλικό στρατό. Οι στρατιώτες, χωρίς να σκέφτονται δύο φορές, έδωσαν στο νέο όπλο το όνομα ενός φρούτου - και έχουν παρόμοιο σχήμα και η διάρρηξή του σε μικρά θραύσματα μοιάζει με πολλούς κόκκους ροδιού.