Γεννήτρια μεσαίου ονόματος

Διπλά ονόματα άρχισαν να δίδονται σε παιδιά ήδη από την αρχαιότητα. Πολλοί λαοί έχουν παράδοση να δίνουν σε ένα παιδί δύο ονόματα, τα οποία, για ιστορικούς λόγους, έχουν αναπτύξει ορισμένες εθνικές παραδόσεις. Κάθε άτομο έχει ένα επίγειο (καθημερινό) όνομα και ένα πραγματικό (μυστικό, πνευματικό) όνομα. Το πραγματικό όνομα ενός ατόμου είναι μια καλή έκφραση της ουσίας του. Πιστεύεται ότι, έχοντας μάθει το πραγματικό όνομα ενός ατόμου, κερδίζετε αυτόματα κάποιο είδος εξουσίας πάνω του. Όταν γνωρίζετε τον ήχο της ουσίας κάποιου, οποιαδήποτε από τις λέξεις σας που απευθύνονται σε αυτό το άτομο γίνεται λέξη δύναμης για αυτόν.

Το μεσαίο όνομα υπάρχει σε πολλές χώρες, αλλά παίζει διαφορετικούς ρόλους. Όπως δείχνουν οι στατιστικές, όλα τα αγγλικά παιδιά κατά τη γέννηση λαμβάνουν ταυτόχρονα δύο ονόματα (όνομα + μεσαίο όνομα). Στην Αγγλία, το μεσαίο όνομα είναι έθιμο. Κάποτε υπήρχε μια παράδοση, η ουσία της οποίας ήταν ότι ένα νεογέννητο παιδί έλαβε ταυτόχρονα πολλά προσωπικά ονόματα. Σήμερα μπορείτε συχνά να βρείτε σε έναν Άγγλο όχι μόνο ένα μεσαίο όνομα, αλλά και ένα τρίτο ή τέταρτο. Αυτή είναι μια μακρά παράδοση που ακολουθείται από όλες σχεδόν τις αγγλικές οικογένειες. Τις περισσότερες φορές, θα συναντήσετε άτομα με τέσσερα μεσαία ονόματα παρά χωρίς αυτά καθόλου. Στο σύγχρονο αγγλικό δίκαιο, απλά δεν υπάρχει τέτοιος νόμος που να περιορίζει τον αριθμό των μεσαίων ονομάτων. Επομένως, οι γονείς σε αυτήν τη χώρα μπορούν να δώσουν στα παιδιά τους όσα μεσαία ονόματα θέλουν. Υπάρχει, όμως, ένας ανόητος κανόνας ότι δεν πρέπει να υπάρχουν περισσότερα από τέσσερα μεσαία ονόματα.