Kılıç Adı Oluşturucu

Orta Çağ'da kılıç sadece bir silah değildi. Kemerine bıçak takan bir savaşçının yüksek statüsünün bir simgesiydi. İlk başta, bunun nedeni basit ekonomiydi - kılıç delicesine pahalıydı. Sonra sembolik anlam düzeltildi. Savaşta, tatilde ya da ciddi bir törende balta ya da ağır bir mızrak tercih etse bile, buna gücü yetenler kemerlerine kılıçlı bir kın bağladılar. Sonra şövalyelik zamanları geldi ve kılıç, omzuna dokunuşu sıradan bir insandan bir şövalye yapan kutsal bir nesnenin anlamını kazandı.

Kılıç her zaman soyluların silahıydı. Şövalyeler kılıçlarına silah arkadaşları gibi davrandılar ve kılıcını savaşta kaybeden savaşçı kendini silinmez bir utançla kapladı. Bu tür soğuk silahların görkemli temsilcileri arasında, kendi asaletleri de var - efsaneye göre, örneğin düşmanları kaçmak ve efendilerini korumak için büyülü özelliklere sahip olan ünlü bıçaklar. Savaşçılar kılıçlarını gerçek silah arkadaşları olarak görüyorlardı ve onu savaşta kaybetmeyi göze alamazlardı, çünkü bu şekilde savaşçı kendini utançla damgalayacaktı. Ancak kılıçların kendileri şöhretten korunmazlar - bireysel bıçakların kendi adları, tarihi vardır ve hatta büyülü özelliklere sahiptir. Bununla birlikte, böyle bir silahın efsaneleri ne olursa olsun, bazen adı tek başına düşmanları uçurur.