Cadı Adı Oluşturucu

Orta Çağ boyunca ve modern zamanlarda cadı kavramı biraz çarpıtıldı. Kiliseye göre büyülü güçlere sahip olan, hatta cadılara benzeyen birçok kız kazığa bağlanarak yakıldı. Bunun nedeni, yanlışlıkla şeytanın halefleri olarak kabul edilmeleri, bu tür kadınların dünyaya sadece bela getirmesiydi. Gerçek bir cadı kimseyi incitmezdi. Doğayı, daha yüksek güçleri incelikle hissetti ve mucizeler yaratabilirdi. Cadı, insan dünyası ile doğrudan bağlı olduğu büyülü dünya arasındaki sınırda duran bir kadındır, dünyayı ve içinde yaşayan yaratıkları daha tam olarak görür. Hıristiyanlık ve İslam'ın gelişinden sonra, cadılara dikkatli ve bazen açıkça düşmanca davranılmaya başlandı. Çoğu insan yardım için onlara başvurmaya devam etmesine rağmen, kilise tüm acil sorunları çözemediğinden. Ve mutlak güç kaybından ve cemaatçilerin saygısından korkan kilise, cadılara karşı zulme başladı.

Tanıma göre cadılar, sihirli yeteneklere sahip, olayları kendi istekleriyle değiştirebilen, başkalarını etkileyebilen ve hastalıklardan kurtulabilen kadınlardır. Geleneksel olarak, iki tür cadı ayırt edilebilir: siyah ve beyaz. İlki karanlık güçlerin yardımını kullanır, mezarlık enerjisini tercih eder, ikincisi doğanın güçlerinden beslenir. Kara cadıların güçlerini yıkıcı amaçlar için kullanma eğiliminde olduklarına inanılıyor. Falcılar, şamanlar, kahinler, enerji terapistleri - bugün tüm bu insanlar faaliyetlerini gizlemiyor ve gizlemiyor. Dahası, aktif olarak bunun üzerinden para kazanıyorlar. Ancak şimdi, kızgın bir müşteri başarısız bir aşk büyüsü için dava açamayacak. Cadıların faaliyetleri bilim camiası veya kanun tarafından düzenlenmemiştir.