Hex naar ASCII-omzetter

Nummerstelsels zijn een van de belangrijkste grondslagen van de informatica. Bijna geen enkele school of universiteit slaat dit onderwerp over, maar vaak hebben velen problemen met de vertaling van het hexadecimale systeem, hoewel dit niet zo'n moeilijke taak is en de vertaling praktisch niet verschilt van andere getalsystemen. In hexadecimale notatie geeft één teken getallen van nul tot zestien weer. Om geen nieuwe weergaven van getallen samen te stellen, besloot men de letters van het Latijnse alfabet te gebruiken: A, B, C, D, E, F. De computer werkt in een binair systeem. Maar het is erg moeilijk voor een persoon om de wereld van nullen en enen te analyseren. Daarom nemen ze hun toevlucht tot radix 8 en 16 systemen om de notatie in te korten. Hier moeten we onthouden: een octaal cijfer vervangt drie binaire. Twee tot de derde macht is immers gelijk aan acht.

ASCII is de afkorting van de American Standard Code for Information Interchange. ASCII is een codering die decimale cijfers, nationale en Latijnse alfabetten, controletekens en leestekens vertegenwoordigt. Oorspronkelijk 7-bit, is ASCII met de spreiding van de 8-bit byte gepositioneerd als de helft van de 8-bit. Computers gebruiken eerder ASCII-extensies als ze de tweede halve byte gebruiken. De alomtegenwoordige distributie van computers en middelen voor het uitwisselen van tekstuele informatie vereiste de ontwikkeling van een uniforme coderingsstandaard voor de verzending en opslag van informatie. Deze standaard is in 1963 in de VS ontwikkeld. De tabel met 128 tekens kreeg de naam ASCII - Amerikaanse standaardcode voor informatie-uitwisseling.