ASCII σε δυαδικό μετατροπέα

Οι πρώτοι πίνακες κωδικοποίησης που δημιουργήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν χρησιμοποίησαν το όγδοο bit σε ένα byte. Το κείμενο παρουσιάστηκε ως ακολουθία bytes, αλλά το όγδοο bit δεν ελήφθη υπόψη (χρησιμοποιήθηκε για σκοπούς υπηρεσίας). Ο πίνακας ASCII (American Standard Code for Information Interchange) έχει γίνει ένα γενικά αποδεκτό πρότυπο. Οι πρώτοι 32 χαρακτήρες ASCII (00 έως 1F) χρησιμοποιήθηκαν για μη εκτυπώσιμους χαρακτήρες. Σχεδιάστηκαν για να ελέγχουν μια συσκευή εκτύπωσης και τα παρόμοια. Οι υπόλοιποι - από 20 έως 7F - είναι φυσιολογικοί (εκτυπώσιμοι) χαρακτήρες. Αυτή η κωδικοποίηση χρησιμοποιείται για την αναπαράσταση των λατινικών και εθνικών αλφαβήτων, σημείων στίξης, αριθμών και χαρακτήρων ελέγχου.

Σε μη αριθμητικά συστήματα αριθμών, η τιμή που δηλώνει δεν εξαρτάται από τη θέση του ψηφίου στην εγγραφή αριθμών. Ένα παράδειγμα μη αριθμητικού συστήματος αριθμών είναι το ρωμαϊκό σύστημα, το οποίο χρησιμοποιεί λατινικά γράμματα ως αριθμούς. Το σύστημα δυαδικού αριθμού είναι ένα σύστημα αριθμού θέσης με βάση 2. Λόγω της άμεσης εφαρμογής του σε ψηφιακά ηλεκτρονικά κυκλώματα σε λογικές πύλες, το δυαδικό σύστημα χρησιμοποιείται σε όλους σχεδόν τους σύγχρονους υπολογιστές και άλλες ηλεκτρονικές υπολογιστικές συσκευές. Το συντομότερο σύστημα αριθμών είναι δυαδικό. Βασίζεται πλήρως στη σημειογραφική θέση ενός αριθμού. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η αρχή του διπλασιασμού του αριθμού κατά την εκτέλεση της μετάβασης από μια συγκεκριμένη θέση στην επόμενη. Από ένα σύστημα αριθμών σε άλλο, μπορείτε να πραγματοποιήσετε μεταφορά χρησιμοποιώντας ένα ειδικό πρόγραμμα ή χειροκίνητα.